สแกนสมองอาจทำนายว่าคนเรียนรู้
การศึกษาใหม่แสดงให้เห็นว่าทั้ง “นาฬิกา” ภายในและ “นาฬิกาทราย” ภายในส่งผลกระทบต่อส่วนต่าง ๆ ของสมองของคุณที่ตอบสนองต่อการอดนอน
นักวิจัยชาวเบลเยี่ยมกล่าวว่าการค้นพบเหล่านี้ในที่สุดสามารถช่วยในการทำความเข้าใจเกี่ยวกับความผิดปกติของการนอนหลับและช่วยคนที่ทำงานกะกลางคืนหรือผู้ที่มีอาการล้าหลัง
การศึกษาเกี่ยวข้องกับคนหนุ่มสาวที่มีสุขภาพดี 33 คนซึ่งอาสาที่จะตื่นตัวตลอด 42 ชั่วโมงและมีการติดตามความคมชัดของจิตใจตลอดทาง นักวิทยาศาสตร์การนอนหลับจาก University of Liege ใช้ MRI สแกนเพื่อทำแผนภูมิกิจกรรมสมองของอาสาสมัครในขณะที่ทำการทดสอบความสนใจและเวลาตอบสนอง
ไม่น่าแปลกใจเลยที่การแสดงของพวกเขาทื่อเพราะการอดนอนของพวกเขาแย่ลง
แต่สมองสแกนเผยให้เห็นการทำงานร่วมกันที่ซับซ้อนระหว่างกระบวนการทางชีวภาพพื้นฐานสองอย่าง: จังหวะกลางของร่างกายซึ่งกระตุ้นให้ผู้คนตื่นตัวและตื่นตัวในเวลากลางวันและลมลงเมื่อมันมืด และ “การขับรถขณะนอนหลับที่บ้าน” ซึ่งกดดันให้ผู้คนเข้านอนเมื่อพวกเขาตื่นมานานเกินไป
การค้นพบนี้ตีพิมพ์ในวันที่ 12 สิงหาคมในวารสาร วิทยาศาสตร์
ดร. ชาร์ลส์เซซิสเลอร์ศาสตราจารย์ด้านเวชศาสตร์การนอนหลับของฮาร์วาร์ดเมดิคัลสคูลในบอสตันกล่าวว่าจังหวะการเต้นของหัวใจนั้นเหมือนนาฬิกา เขาเขียนบทบรรณาธิการที่มาพร้อมกับการศึกษา
ไดรฟ์สำหรับการนอนหลับนั้นเป็นนาฬิกาทรายเขากล่าวเพราะแรงกดดันที่จะทำให้เครื่องช้าลงจะเป็นการสร้างความตื่นตัวที่นานขึ้น
ในทางกลับกันนาฬิกา Circadian จะเป็นตัวกำหนดเวลาในการนอนหลับและรอบการปลุกของคุณโดยตอบสนองต่อแสงสว่างและความมืด
นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมหากคุณตื่นนอนตั้งแต่ 7 โมงเช้าถึง 7 โมงเช้าของวันถัดไปคุณจะไม่นอนทั้งวันเพื่อชดเชยให้กับมัน Czeisler อธิบาย คุณจะออกเดินทาง แต่เพียงไม่กี่ชั่วโมงเขาพูดเพราะ “นาฬิกาปลุกภายใน” ของคุณจะดับลง
“ ปัจจัยหลักของระยะเวลาที่คุณนอนหลับไม่ใช่เวลาที่คุณตื่น” Czeisler กล่าว “มันเป็นเวลาของร่างกาย”
นักวิทยาศาสตร์ด้านการนอนหลับได้รับการยอมรับมานานแล้วว่ากระบวนการขับเคลื่อนการนอนหลับสองครั้งและนาฬิกา Circadian นั้นคริสโตเฟอร์เดวิสจากศูนย์วิจัยการนอนหลับและประสิทธิภาพที่มหาวิทยาลัยรัฐวอชิงตัน
แต่การค้นพบใหม่เผยให้เห็นว่าทั้งสองกองกำลังส่งผลกระทบต่อส่วนต่าง ๆ ของสมองระหว่างการอดนอนหรือไม่ “ นี่เป็นการผ่าพื้นที่สมองที่ทำหน้าที่เป็นอาจารย์คนนั้น” เดวิสผู้ซึ่งไม่ได้มีส่วนร่วมในการศึกษากล่าว
เขาตั้งข้อสังเกตรายละเอียดเหล่านั้นมีความสำคัญสำหรับนักวิทยาศาสตร์ที่พยายามเข้าใจว่าการนอนหลับนั้นสนับสนุนการทำงานของสมองอย่างไรและการสูญเสียการนอนหลับเป็นอุปสรรคต่อ
แต่สำหรับคนทั่วไปของคุณข้อความนั้นค่อนข้างง่าย “นอนให้มากกว่านี้” เดวิสกล่าว “มันสำคัญนะสมองทำงานต่างกันโดยปราศจากมัน”
แน่นอนว่าคนส่วนใหญ่ไม่ได้ติดต่อกันนานถึง 42 ชั่วโมง เดวิสกล่าวว่าเป็นที่ทราบกันดีว่าระดับการสูญเสียการนอนหลับในโลกแห่งความเป็นจริงลดลงและเพิ่มความเสี่ยงต่อการเกิดอุบัติเหตุ
จากนั้นมีผล “ร้ายกาจ” ของการนอนหลับไม่เพียงพอเขาชี้ให้เห็น: คนที่ได้รับการนอนหลับน้อยเกินไปเป็นประจำมีความเสี่ยงสูงจากโรคเรื้อรังเช่นเบาหวานประเภท 2 และโรคหัวใจ
การนอนมากขึ้นสามารถพูดได้ง่ายกว่าทำเดวิสยอมรับ ผู้ที่มีงานบางอย่าง – รวมถึงผู้ทำงานเป็นกะผู้ตอบแบบแรกและสมาชิกบริการ – อาจต้องตื่นตัวเป็นเวลานานหรือทำงานค้างคืน
แล้วมีอาการนอนไม่หลับ จากข้อมูลของ Czeisler การสัมผัสกับแสงประดิษฐ์ในปัจจุบันอาจเป็นปัจจัย
ในการศึกษาล่าสุดเขากล่าวว่าการทำงานของสมองของผู้คนแสดงให้เห็นถึงรูปแบบที่สนับสนุนความคิดที่ว่ามนุษย์และสัตว์อื่น ๆ อีกมากมายวิวัฒนาการมาอย่างฉับพลันก่อนเวลาพลบค่ำ
“ สปีชีส์ส่วนใหญ่มีพลังงานเพิ่มขึ้นอย่างมากดังนั้นเราจึงสามารถทำหน้าที่ร่วมกันและหาที่กำบังก่อนที่มันจะมืด” Czeisler กล่าว
แต่ในสังคมอุตสาหกรรมที่เต็มไปด้วยแสงเทียมเขากล่าวว่าความตื่นตัวในความตื่นตัวได้เปลี่ยนไปในภายหลังในตอนเย็น และนั่นก็เป็นไปตามที่ Czeisler สามารถช่วยให้นอนไม่หลับ
National Sleep Foundation แนะนำว่าผู้ใหญ่ที่อายุน้อยกว่า 65 ปีจะได้รับการนอนหลับ 7 ถึง 9 ชั่วโมงทุกคืน ผู้สูงอายุสามารถเดินทางโดยใช้เวลา 7 ถึง 8 ชั่วโมง
แต่ปริมาณการนอนหลับที่“ ถูกต้อง” นั้นแตกต่างกันไปในแต่ละระดับจากคนหนึ่งไปสู่อีกคนหนึ่ง
เขาแนะนำให้ความสนใจกับ “สัญญาณ” ที่ร่างกายของคุณกำลังส่งออกระหว่างวัน
“ สังเกตระดับง่วงนอนตอนกลางวันของคุณ” เขากล่าว “คุณไปบ่ายวันนั้นและต้องการวางหัวลงบนโต๊ะแล้วนอน?”
